زندگي مامان و بابا

دخترم از خيلي كوچولوتر كه بود هميشه با ديدن ني ني ها به وجد ميومد اوايل با بچه هاي بزرگتر از خودش بيشتر ارتباط برقرار مي كرد و به بچه هاي كوچكتر از خودش در واقع ني ني هاي كوچكتر از خودش خيلي علاقه نشون نمي داد اما اين وسط حساب باران از بقيه جدا بود ( درست مثل رامين و امين كه فقط ياسمن رو خانوم خانوما مي دونستن‌ ) نيكا هميشه باران رو خيلي دوست داشت، امروز بين عكساي اين دو تا وروجك چند تا عكس جالب ديدم، اين عكسا پشت سر هم گرفته شده و واقعا هيچ نيازي به توضيح نداره و گوياي محبت فراوونيه كه دخترم به دختر خاله ش داره ...   ...

گفته بودم كه جوجه هاي دخملي يكيش طعمه كلاغ شد و اون يكي ديگه هم از غصه و تنهايي مرد، خوب نيكا از توي كوچه هواي جوجه هاشو داشت و به عشق اين دو تا صبح ها پرواز مي كرد اولين روز بعد از مرگ جوجه ها كه رفتيم خونه مامان جون پري، بعد از لونا پارك بود از جوجه هيچي نگفتم كه منتظر نباشه عسلكم اما برخلاف انتظارم وقتي رسيديم دو تا جوجه به رنگ هاي زرد و صورتي درست مثل قبلي ها فقط كوچك تر خونه مامان جون منتظر نيكا بودن مامان جون مهربون به خاطر نيكا روز قبل رفته بود و دو تا جوجه خريده بود ... دستت درد نكنه مامان جون، حالا چند روز از اومدن جوجه هاي جديد مي گذره و نيكا هنوزم اصرار داره وقتي بهشون ميرسه آب بخورن الان ديگه دختركم حرف ج رو يه جور بامزه اي ميگه،...

پنجشنبه روز پدر بود و من و نيكايي از سه شنبه كادوي بابايي رو گرفته بوديم و چون لازمش داشت و داشت ميرفت ماموريت بهش داديم انشالله هميشه سلامت باشي بابايي و سايه ت بالاي سرمون باشه براي دو تا آقا جون ها هم تصميم گرفتيم كتاب بگيريم چون خيلي دوست دارن و همين كارم كرديم پنجشنبه شب پيش آقا جون بزرگ تر و جمعه شب پيش آقا جون كوچك تر رفتيم و خيلي خوش گذشت مخصوصا جمعه شب كه باران هم خونه آقا جون بود و نيكا انگار دنيا رو بهش داده باشن نمي دونست از شادي چيكار كنه، الهي بميرم بچه م خيلي ني ني دوست داره در حالي كه خودش هنوز ني نيه نازنينم يه ويفر رنگارنگ خالش بهش داد تا اومد پيش باران زودي درازش كرد براي بارن و گفت بحو يعني بخور، بعدش كه باران توجه نكرد د...

دخملم سه تا جوجه داشت، آقا جون براش گرفته بود، سه تا جوجه پنبه اي رنگي كه خيلي دوستشون داشت، يكيشون خيلي زود مرد اما دو تاي ديگه كمي بزرگ شدن، نيكا روزايي كه مي رفتيم خونه آقا جون از توي كوچه صداشون مي كرد كه دوده دوده آب بحو ... يعني جوجه جوجه آب بخور خيلي دوستشون داشت و اگه جوجه ها توي حياط بوذن خودشو مي كشت كه بريم توي حياط، جالب بود كه عمو آرش كشف كرد وقتي صداشون مي كنه با موقعي كه باهاشون حرف مي زنه و مي گه آب بخوريد تن صداش متفاوته قربونش برم... مامان جون پري كه مي گرفتشون توي دستش اونم دوست داشت بهشون دست بزنه اما انگار چندشش ميشد و دستش رو مي كشيد يه بارم اومد بگيردش كه گفتيم الان خفش مي كنه و خلاصه با كلك دورش كرديم و برديم دستا...

من و باران كوچولو روز تولدم خونه آقا جونم ...

از پنجشنبه شب مهموناي اصفهانيمون رسيدن و اين دومين باري بود كه چند روز مهمون داشتيم كه اتفاقا مثل بار اول از اصفهان بودن، اما اولين مهمون داري با حضور نيكاي عزيزم بود البته بعد از تولد نيكا باز هم مهمون خونمون اومده توي عيد ... اما مهموني كه خونمون چند شب بمونه نه. سه روز با حضور مهمونا و گردش گري هايي كه نيكا براي اولين بار اونها رو تجربه مي كرد حال و هواي متفاوتي داشت . براي اولين بار به زيارت حافظ رفت، براي اولين بار به زيارت شاهچراغ رفت و براي اولين بار پاشو گذاشت توي تخت جمشيد و نقش رستم، سعدي رو يه بار ديگه قبلا با نيكا رفته بوديم درست روز قبل از تولدش، وقتي كنج دلم خونه كرده بود، اما با مهمونا هم باز رفتيم و از تماشاي حوض پ...

هر روز صبح زود از خواب بيدار ميشي تا بريم خونه يكي از مامان جون ها عسلكم، اينجا هم جاي ثابت دخملي توي ماشين باباست ...

دخترم رو براي اولين بار روز بعد از جشن تولدش برديم پارك كوهپايه كه حسابي بهش خوش گذشت و شاد بود، من و بابا و دخملي عسل در حاليكه فيله خاموش بود دخترم خودشو تكون مي داد و لذت مي برد ...

اينها عكسهاي دختر كوچولوي مامانه كه شب جشن تولدش خونه مامان جون پري گرفته، گرچه همش بهت زده ست اما مثل فرشته ها شده با اون دامن توتوي خوشگل ...

يه كسي نوشته بود امروز براي شادي روح مادرهايي كه در دنياي ما نيستند ختم انعام بخونيد دلم گرفت ... چه سخته بي مادري ... خيلي ها رو در ذهن ميارم كه مادر ندارن پدرم، دختراي همسايه، همكارم ... خيلي غم انگيزه ... عجب نازنيني هستي كه حتي شنيدن و خوندن نبودنت در حالي كه هستي اشكم رو جاري مي كنه خدايا خودت به همه اونها كه سايه اين عزيزترين فرشته رو بالاي سرشون ندارن صبر و طاقت بده خدايا سايه مادرم هميشه بالاي سرم باشه مادر! مرا ببخش . فرزند خشمگين و خطا كار خويش را مادر! حلال كن كه سرا پا ندامت است با چشم اشكبار، ز پيشم چو مي روي سر تا به پاي من غرق ملامت است. هر لحظه در برابر من اشك ريختي از چشم پر ملال تو خواندم شكايتي ...